Pastir

123

Каква трвба да 1е наплата нашега свештенства? (Свршетак.) Чим свештеник у године старости понне за.тазити он зна другаче свог приход употребити; он 1е свестан о зтехудог наплати свого ! ; он зна колико управо добиГа; он зна да Ге њему од парохиГе само оно сигурно, што му Ге у џепу; зна да голи дугови чешће на хартиГи само остану; такав свештеник неће да се у дугове уваљуГе, ако их одпре направио ниГе, да их док Ге жив исплатити неможе! Гер зна да их ничим испдатити орилике нема; неће да на луксузне ствари ни уколико троши. Угодности евоГе он предпоставља трудовима и иростом живлењу; ои често некупуГе ни оно што му треба, а камо ли оно што му нетреба; он зна лепо да ако данас какав добит има нема га сутра, иа ако би се данас преГео, морао би еутра гладовати ; он наГбоље зна да чува „беле наре за дрне дане.“ Одтуд Ге остао свештеиик тврдица, коги ни руку неда да га из воде изваде, Младом свештенику неверица се чини, што му стариГи разлажу, он нма иред собом чист рачун, ал на хартиГи! тта има примити годишње од нарохиГана, па час у ову а час у ону неприлику често пада. Он Ге што но реч, до Гуче о трошку родитеља живео, уредно добиГао све што му за хранУ и одедо потрошити ваља, бригу ниГе водио, одкуда се и како се таГ новац добиГа кога он немилице троши; научио живети о трошку другога; па занемарио се и запети да новац стече, когим потребе своГе треба му да подмири. Кад ступи у Гаван живот, он се почне као шибљика на ветру колебати. Треба му да сам искуси, да се сам увери, да хе заиста оно онако, што му стариГи разлажу и доказуГу. За цело то време он Ге по све непостоГан, а треба дуго време да протече, те да се оваГ прекали. Такав Ге данашњи свештеник, коги са свога положаГа ни уколико неодговара оног цељи, когог Ге намењен. Он врши, управ мора вршити све дужности, когих занемаравање, ста-