Quaestionum paroemiographicarum capita selecta

34

Hae autem explicationes mera videntur proverbia vel certe fabellae proverbiis quasi cognatae. De Sybaritica fabula legimus apud Hesycbium (s. v. 2uj3. Xóyoc); ... TtapotjjuwSetç ouv al S u pa pi T c%oì Xóy o l. De Libyca fabula dixit scboliasta Aristopb. Av. 808: exetvoç yàp (se. AtaxôXoç) Aipuat i x ìj v auxljv xaXeì n a p o i p i a v (sequuntur versus ex Aeseb. Myrmid. = Aescb. fr. 189 Nauck.). Didymus (sebolii auctor) ipse Aeschyleos versus Ti a p o t p. [ a v nominat ; mini putes eum, cum amplam proverbiorum collectionem composuerit, boc pernotum sibi proverbium (v. paulo supra) in collectione non babuisse? Caricae fabulae explicatio unde sit petita supra (p. 32) ostendimus. Itaque pro certo affirmari potest disputationis diasceuastam in fabulis illustrandis D i d y m e a proverbiorum collectione usum esse.

§ 7. Cetera quae Didymo vindicanda sint. Restat locus quidam desperatus, de quo liaud abs re videtur aliquid disserere. Leguntur in p. 178 Schneidew. : napdy.eizca Se aòx?) (sc. ri) TtapoLpX a) Xôyoç (ij) atvoç. (Xôyoç) AiawKeioç, Kaptxôç a!voç, Sufiaptxcxôç Xôyoç, Kôxpooç, Atjluxôç alvo;. MatawvoxT) Tïapotpia- papatuoç, übi ultima vox quid sibi velit haud facile intelliges. Fabularum aliquod genus, quod corrupto verbo papaircoç simile sit, quamquam Ottonis Ke 11 er i librum (Untersuchungen lib. die Geschichte d. griecb. Fabel. Jahrb. f. class. Philol. Suppi. 4 [1864] p. 307 sqq.) sedulo perlegi, nunquam inveni. Satis eleganter Meinekius (Hist. erit. com. Graec. I 23) in Xpôatuxoç lectionem traditam emendavit, quae coniectura a Schneidewiuo (Praef. p. YI) probata est (in textum tamen non recepta), miliique olim probabatur. Sed obstat, Crusii, quaedam observatio. Sub indice lis erat inter Chrysippum et Aristophanem Byzantium, quorum ille ut Athenaei locum 1. XVI 659 integrum reddam xòv Mac'awva arò xoû paaâa-9-ac otexat xexXfjallat, Oiov xòv àpaltij xai npòc, yaaxépa vsveuxóxa, hic autem contra ratus est Sxc Maiawv yéyovs xcüptpSiaç uxoxpcxrjç Meyapeùç xò yévoç, Sç xai xò Tipoawxeìov eupe xò an aùxoû xaXoópevov Maiawva. Invenit Maeson pergit Aristophanes • xai xò xoû {tepâuovxoç TtpôatüTcov xaì xò xoû paystpou. xai etxôxwç xai xà xouxoiç Tcpéxovxa axwppaxa xaXeixac Matawvtxa. Erravit Aristophanes, nam Mat'awv certe persona est comica comoediae Siciliensis, et est coci vel potius hominis ventri insane dediti, ut Manducus erat apud Romanos (v. omnino Crusium, Aristophanes von