RTV Teorija i praksa

imamo ništa manje nego deset registrovanih firmi gramofonskih ploča, iako dve-tri največe i najiskusnije rade približno sa polovinom svojih kapaciteta. Inače naziv proizvodjača gramofonskih ploča može da ponese samo ono preduzeće koje ima celokupni ciklus u proizvodnji muzike i ploče 1 . Proizvodnja gramofonske ploče ima sledeče faze: 1. snimanje tona, 2. prenošenje snimka sa trake na foliju (tzv. rezanje), 3. proizvodnja metalnih negativa, pozitiva i matrica (Galvanoplastika), 4. presovanje ploča. Ovo su osnovne faze od kojih svaka sadrži čitav niz proizvodnih procesa. To je tehnički posao o kome se u savremenom svetu ne raspravija, јег je uslov bez kojeg nema posla, i u kojem je tehnički kvalitet obavezna konstanta. Recepture tehnoloških postupaka obezbedjuju dugogodišnja iskustva, a često i instituti pri nacionalnim Udruženjima proizvodjača ploča koji sva istraživanja i usavršavanja stavljaju na raspolaganje svojim članovima. Рге izrade ploča se posmatra kao muzika, posle izrade o njoj se misli kao o robi. Jedina dva pitanja koja muče prave proizvodjače jesu: koju muziku staviti na ploču i kako ploču prodati.

JUGOSLOVENSKI USLOVI PROIZVODNJE I PRODAJE PLOČA U Jugoslaviji se godišnje proizvede i proda oko 20 miliona gramofonskih ploča. Ovaj broj obuhvata dva osnovna standarda: ploču od 17 cm na 45 obrt./min sa dve, melodije (sve je manji broj ploča sa 4 melodije) i ploču od 30 cm koja obično ponese oko 10-12 melodija ili muziku trajanja od oko 40 minuta. Uobičajen naziv za prvi tip ploče je singl ploča, a za drugi LP (skraćeno od long playing - dugosvirajuća ploča).

1 Susedna Italija ima u registru oko 130 firmi koje se bave poslovima oko gramofonskih ploča, ali od tog broja samo su tridesetak pravi proizvodjači, odnosno fabrike. Јег, dovoljno je imati magnetofonsku traku sa snimljenora muzikom kao industrijskom svojinom, pa da se napravi posao. Sve ostale usluge mogu se kupiti.

152