RTV Teorija i praksa

Prvi „stub" sastoji se od gramatičkih varijacija reči тој. Drugi, od šest imenica, takođe gramatički variranih, no po svom obliku i sadržaju sasvim arhaičnih, te zbog toga na neki način ne-razumljivih: ora (orah), mije (meh), kotao (vrsta starinske posude)... Treći .stub" ima značenje taj, ta, t0... varirano kroz padeže i vremena. Četvrti postavlja pitanja koji, tko, čije, којети... u veoma arhaičnim jezičkim varijantama. Peti .stub' donosi reč bio, bila, biće, opet variranu na isti način. Materijal za ove konstrukcione držače uzet je iz knjige Skupljeni gramatički ipolemički spisi Vuka Stefanovića Karadlića, izdanje iz 1818-1822 (u radu korišćeno izđanje iz 1894). Ako je principom postavljanja .stubova' građevina-kompozicija dobila aksijalna uporišta, onda je princip oslonaca ujedno ovim i iscrpljen. Između ovih držača rasprostire se materijal koji je morao biti građen na način kako su nekada gradeni starinski kameni zidovi. Kada bi bio postavljen jedan kamen - odlomak teksta, tražen je drugi koji bi prvom prionuo, po nečemu se s njira složio, nalegao na njega. Sledeći je morao opet ući u „udubljenje' koje su ostavila prethodna dva... i tako sve do jednog neizvesnog kraja. _ „Kamenovima" se naziva čitav niz segmenata čiji identitet bi ovde mogao biti donekle nabrojan: - Dečje igre (slovenačka, srpska...) - Uspavanke (dalmatinska, mađarska, rumunska, srpska, slovenačka...) - Religiozni obredi (pravoslavni monah-molitva, propoved u katoličkoj crkvi, jevrejska ženska molitvena pesma, dcrviši u transu...) - Čestitke za rođendan Josipu Brozu Titu (snimak iz 1956 - deca svih nacionalnosti...)

64