RTV Teorija i praksa

informisanja, napominjemo da je ođnos prema javnom informisanju indikator koji potvrđuje tezu o predominaciji harizmatske političke kulture u postsocijalističkom društvu, što je, inače, bila značajna karakteristika u pređašnjem (boljševičkom) sistemu. Istovremeno, ona pokazuje dominaciju političke nad društvenom sferom, što je posledica neuspostavljenog civilnog društva, pravne države, u stvari autonomne javnosti. Ona je još uvek pod snažnim uplivom simuliranog višestranačkog pluralizma koji, barem na primeru Srbije, nije ništa drugo do neka vrsta jednostranačkog sistema - instrument nametanja volje jedne partije i političke ideologije (imajući u vidu odnos snaga u Parlamentu). U takvom višestranačkom sistemu, gde autonomna javnost nije konstituens demokratije, javno informisanje će i dalje biti u funkciji postizanja legitimnosti vladajuće političke partije (bez obzira koja partija na vlasti ima većinu u Parlamentu) uz istovremeno zalaganje za nadstranački karakter sredstava informisanja.