Topola

гледаше немо за утворастии ходачем. Пошто је прокорачао перистил, обрне се степеници, којом се ишло горе на плоснати кров кући. Том се степеницом попне поуздано па га за час нестане гостима испред очију. Пошто се слегла прва гроза. закључи већина теревенчара. да пођу за месечарем. ..Тако казни Дијонис оне," повиче Алкивијад. „који се опиру његовој ведрој сладосној служби. Де да ми обратимо тога особењака, што презире нашег бога! Ходите! Пробудићемо га па ћемо га силом довуки на ову нашу теревенку!” Већина теревенчара устане па псДе горе на терасу кућнога крова. Кад стигоше оназш, угледаше призор, који им наново разбуди грозу у грудима Ман је ходао по узвишену, нешто стрму окрајку крова. тик по крајњој ивици самога окрајка. на месту, где је цигло месечарство кадро било ходити склопљеним очима а где би се сваки будан створ морао занети те се стропоштати у дубљину. Mei>y тим се покупили и остали укућани, кад су чули, да Ман месечари. Јавио се и Перикле. И он се згрозио, кад је опазио младића па ће рећи: ..Ако се пробтди овога часа, без икаква ће се спаса сурвати у дубљину. А доћи до Ч,ега па га избавити, на онсш се месту просто не да.“ , Баш кад је Пернкле говорио те речи, дсфе и Кора. Престрављена, бледа као крпа раз-

224