JUS standardizacija

Klasifikacija konektora se vrši na sledđeći način:

Prema tipu: jE – konektori sa nefokusirajućim spojem, II - konektori sa fokusira-

jućim spojem,

Prema klasi: I - konektori sa neuparenim spojem (u pogledu indeksa prelamanja), konektori sa uparenim spojem (u pogledu indeksa prelamanja).

Uslovi za garanciju kvaliteta obuhvataju odgovornost kontrole sa ispitnom! opremom i uslovima ispitivanja, kontrolu pri isporukama, plan uzorkovanja isporučenih količi-= na i ispitne metode. Opštim odredbama je obuhvaćen i sadržaj standarda za pojedinačne tipove konektora i njihovu namenu i to:

–- Tip izvora uključujući tolerancije za

SEO snagu P_, ugaonu raspodelu snage i spektralnu raspodelu snage P pod na=

Zuta. uslovima;

- Geometrija izvora i kabla u odnosu na sprežni konektor;

- Tip detektora;

= Geometrija kabla i detektora u odnosu na sprežni konektor;

–- Postupak montaže konektora na kablove kao i obrada krajeva kablova;

– Tip i dužina korištenog optičkog kabla;

– Tolerancije sile kidanja za sve kablovske završetke;

-– Najveće dozvoljeno slabljenje konektora.

Opšte odđredbe stanđarđa za optičke kablove obuhvataju klasifikaciju, tehničke zahteve, uslove za garanciju kvaliteta, pripreme za isporuku (ambalaža) i razne podatke (preporučena namena, temperaturne granice, kompatibilnost, podaci za porudžbinu).

Klasifikacija kablova se vrši na sledeći način:

Prema tipu (broj optičkih provodnika po informacionom kanalu):

if – sa jednim vlaknom II - sa snopom vlakana TITI = kombinacija T ši ET.

Prema klasi (promena indeksa prelamanja duž prečnika vlakna):

1. Nagla promena indeksa 2. Kontinualna promena indeksa 3. Mešovita promena indeksa.

Prema sastavu vlakna):

A – Staklo B - Topljeni kvarc CcCu= Plastika

(materijal optičkog jezgra

Prema opsegu slabljenja:

A (ultra nisko

slabljenje) ..... od 0 do 20 dB/km B (malo slab-

ljenje) ...... iznad 20 do 50 dB/km C (srednje

slabljenje).. iznad 50 do 200 dB/km D (srednje vi-

soko slab-

ljenje)})...... iznad 200 do 500 dB/km E (visoko slab-

"TGT BOS, SL Sara a. J iznaa 500 dB/km

Karakteristike optičkih vlakana koje se ispituju su:

-– Dimenzije vlakana i stabilnost dimenziJa; - Prečnik snopa vlakna;

– Broj vlakana;

– Ciklično savijanje;,

–- Ispitivanje udarom;

– Uporedjenje kabla;

- Prenos snage u funkciji temperature i vlage; )

- Zapaljivost;

– Fluks zračenja;

– Slabljenje;

– Prostiranje impulsa;

– Preslušavanje na daljem kraju;

– Prenosna funkcija vlakna, odnosno snopa vlakana;

-– Indeks prelamanja;

–- Izolacione karakteristike omotača kabla.

Broj instrumenata za vršenje merenja ovih karakteristika je dosta veliki i kreće se od preciznih vaga, mikroskopa i mikro=grafskih kamera do složenih optičkih, optoelektronskih i elektronskih instrumenatea: Kao standardni izvor svetlosti na prvo mesto se stavlja dioda od G_ALIA Za šia roke propusne opsege (A>30"nm) mogu se koristiti LED-diode, a za uske propusne opsege ( A<1 nm) laserske diode. Kađa se zahteva izvor sa skaniranjem talasnih dužina upotrebiće se izvor svetlosti sa grejnim vlaknom od volframa ili kvarcna halogena lampa visokog intenziteta. Izbor talasnih dužina se vrši spektrofotometrima ili filtriranjem.

Detalji optoelektronskih komponenata se stanđarđizuju u okviru IEC/TC 47 gde je pripremljeno do sada sedam predloga i tri nacrta standarda. Predlozi i nacrti obuhvataju terminologiju (tipovi optoelektronskih komponenata, karakteristike, veličine koje definišu zračenja, fotometrijske i spektrofotometrijske veličine, dijagrami osetljivosti), granične vrednosti i Osnovne karakteristike (diode koje emituju vidljivu i infracrvenu svetlost, fotodiode i fototranzistori), merne metođe (sjajnost

159