JUS standardizacija

pultovima ili rashladnim vitrinama mora biti razvrstano prema kategorijama”. Isto tako već je istaknuta obaveza deklarisanja mesa stavljanjem deklaracije prema članu 13 tačka 2,

V GLAVA OBUHVATA METODE ISPITIVANJA KVALITETA SVINJSKOG MESTA | JESTIVIH DELOVA ZAKLANIH SVINJA |

Propisane su metode kontrole za one parametre koji su uneti u ovaj pravilnik. Prema članu 55 „Kvalitet svinjskog mesa i jestivih delova utvrđuje se: organoleptički (opšti izgled, boja, konzistencija, miris i ukus), (mernim instrumentima) temperatura koja je takođe propisana za razne stepene ohlađenosti.

Prema članu 58 „Uzorke winjskog mesa i jestivih delova uzima stručno lice”.

Propisano je da se pri uzimanju uzoraka za laboratorijska ispitivanja moraju proveriti organoleptički sve osobine

mesa odnosno jestivih delova. Prema članu 60 „,Ispitiva-·

188

njem na liniji klanja obuhvaćeni su svi trupovi, polutke, četvrti ili osnovni delovi polutke”Međutim, decidirano je rečeno da se moraju izdvojiti trupovi, polutke i osnovni delovi polutki koji se jedino mogu koristiti za preradu od onih koji se mogu stavljati u promet i u svežem stanju kao svinjsko meso odnosno jestivi deo”.

Prilikom kontrole kvaliteta svinjskog mesa ili jestivog dela osnovno je da se za laboratorijska ispitivanja moraju uzeti najmanje dva primerka tog uzorka jednakih svojstava i približno jednake mase (jedan se koristi za analizu a drugi za super analizu. Maša svakog primerka mora da bude najmanje 500 gr. Nije propisano od koje se količine uzima po dva primerka za jedan uzorak. Treba se podsetiti da je propisano da se prvo obavi kontrola organoleptičkih osobina i to (čulom vida, palpacijom i čulom mirisa) pa tek onda se od sumnjivog dela uzima uzorak za laboratorijska ispitivanja. Broj uzoraka od origlnalnog upakovanog svinjskog mesa je propisan u članu 61.

U prilogu Pravilnika date su i metode kuvanja i pečenja koje čine sastavni deo pravilnika.

=, o a O O O EI a O U i M. RJ ar | A O E Oi Zi O ai e u O O Ra 0 eri UME ACA OSE a a 0 a 3

Standardizacija 1985./br. 7—8