Nova Evropa

tivila, jer društvena celina to su zapra”o oni, pojedinci, grupe pojedinaca, — stalež, i grupe staleža, i t, d. Istom onda kad je jedna društvena celina jedinstvena, demokratična i potpuno izjednačena, prodiranje i osvajanje jedne celine kroz drugu postaje teško, gotovo nemoguće, jer ne postoje u društvenoj celini odabrani ili privilegovani staleži, ili pojedinci, koji traže sebi saveznike u drugim društvenim celinama, i jer bi se u cilju osvajanja jedne strane jedinstvene drušfvene celine morale dati koncesije celoj celini kao takovoj a ne tek pojedincima ili pojedinim staležima, Zato vidimo, da se demokratizacijom jednog naroda slabi njegova imperijalistička sila, kao i njedova asimilatorska sposobnost prema drugim narodima, kao što se, isto tako, pobedom demokratske misli u jednom narodu izvlači zemljište ispod nogu nedemokratskoj struji i u drugim narodima i državama.

Na ovaj način, širenjem intelektualne i materijalne snage, potiskivane su manje grupe kao delotvorni elemenat u društvenoj celini, a na njihovo mesto dolazile su sve brojnije mase, tako da je i društvena celina dobijala sve tipičnije i odredjenije oblike, Radi toda što su, dolaskom do vlasti većeg broja pojedinaca i brojnijih staleža, dolazile sve više do izražaja razlike u životu i tradicijama pojedinih drušfvenih celina, bivalo je manjim celinama sve teže nalaziti saveznike i istomišljenike u drugim društvenim celinama, Drugim rečima, stvarane su nacijonalne zajednice, a unutar tih nacijonalnih zajednica dolazila je sve više do izražaja ona tipičnost koja se bazira na širokim narodnim slojevima, Time je društvena celina postajala sve izrazitija, a u svojoj unutrašnjosti sve kompaktnija, jednoličnija, i jača, Konac toga razvoja jest: stvaranje nacijonalnih država, koje počivaju na širokim narodnim masama, kod kojih je vrlo teško provoditi asimilaciju i dezintegraciju socijalnog organizma.

Ostalo bi još da vidimo, kakvi materijalno-privredni interesi izviru iz ovakova razvoja,

Usavršavanjem proizvodnog sistema, i usavršavanjem organizacije proizvodnje, čovečanstvo dolazi sve lakše do podmirenja svojih materijalnih potreba, Usavršavanjem proizvodnog sistema, čovek treba sve manje vremena za isti kvantum proizvodnje, dakle mu sve više slobodnog vremena ostaje za razvijanje njegove intelektualne snage; a gomilanjem materijalne snage stiče sredstva koja su mu potrebna da se u društvu sa intelektualnom snagom stavi na vlastite noge. U slučaju da imade materijalnu snagu a nema intelektualne, on se ne može privredno održati, baš kao ni obratno, Usavršavanje proizvodnog sistema, i usavršavanje organizacije proizvodnje, iskupljuje se skupim 21tvama širokih narodnih slojeva, i korist iz toga vuku iz početka pojedinci, grupe pojedinaca, staleži, grupe staleža, dok na koncu to ne postane narodna svojina, od čega imade koristi cela društvena zajednica, Vrlo je dugačka, i vrlo trnovita, perijoda privrednoš razvoja, od onoga doba kad je čovek morao biti rob i terati u okovima galije po moru, ili pod bičem vući ralicu po zemlji, sve u korist pojedinca ili grupe pojedinaca, pa do današnjega dana, gde se on počinje udruživati, da stvara i vodi dorostasne fabrike, da elektrikom obraajuje svoju zem-

76