Pastir

403

вере у суш&у доводити, у ком се еа светим стварима титрати, у ком се цео Гедан, и то не последњи у цркви ред, без зазора вређати и исмеСавати сме, — присутствовати не могу — по себи 1е престао сабор таГ; и мени ниге остало ништа друго, но да оним послаником, оног мањини саборско1, коги свогих мандата положили нису, на знање дам, да 1 а с њима самима седница саборски држатих не могу. Поводом тим нађоше исти мандате евохе задржавши посланици за добро уложити протест против тобоже самовластног распуста односно одгођења сабора од мохе стране и протхст та! у више тисуђа ексемплара по свом народу растурити Ха нећу спомињати, шта се све у протесту том — о начину поступања мог, о мом праву и о повреди аутономихе народне говори. како се сва одговорност за све, што се распа сабора неугодно изроди, баца на мене и оне, кош су сабор оставили, како се на конац наговешћуху неки кораци кохе исти људи учинити намераваху. Ха незнам какви су то ти даљи кораци: кохе ти људи учинити мисле, али то знам, да су они, кош су и у сабору и ван сабора предводили подписавше се на протест посланике такви људи, кош од ничег незазиру, кош ће се и с врагом сдружити, само да основе свохе нзведу, цељ своху постигну. У опште људи су то слободни, кохе никаква присега не веже, кош се ни на што не обзиру, кош никада не мисле на посљедак, кош имахући не престано на хезику: народ, народну срећу и напредак, своге личне себичне цели гоне, кош не распитуху и неразбираху много, шта и како управо народ мисли, шта народ жели и хоће, но кош силом оћеху да им се верухе, да су они хедини прави преставници народни, да они хедини израза мислима и жељама народним дагу, да хе њиов глас, глас народа, кош свако уважити мора. Људи ти знаду, шта оћегу, али то неказуху сваком и на сваком месту и већ та Гедина околност, што они скриваху задњих свош мисли, довољнахе да у сваком разборитом човеку породи сумњу, да ли Ге она цхел