Učitelj

529

се опет на време постарати да се на то не чека, па ето уклоњена је сметња. Ово што довде рекох, важи за онде, где књиге и остале потребе још нису ни купљене. Али кад се већ купе, па то не наступа од немара родитеља, већ од немара ђака, онда за отклањање те сметње сви се чини ми се наставници за сад служе једним истим среством. Не донесе ли ђак књиге, послати га кући да је донесе. Јест, то је лако. па ако се често и практикује врло штетно. Има таквих ђака, који на то навикну, па неки пут намерно забораве књигу, да би се прошетали мало, докле остали добри ђаци раде.

Ова је сметња штетна и по аукторитет наставникгов Недоношење књига и осталих потреба на време један пут или два пут, а ђак има, то значи не бојати се учитеља, не веровати и не вермати његове наредбе, значи, да је навикао на његове многобројне опомене и претње, које су само на језику, а никако на делу. |

Ако недоношење свега тога зависи од родитеља, ваља ученике отпустити кући донде докле књиге не добаве, а при том родитеља јавити где треба. Родитељи ће тиме бити приморани добавити их, ако не желе искусити «предстојећу» му казну због изостајања ђака. А ако је тај немар од самог ученика, ја бих практиковао а и практикујем чешће, да то недоношење изврши после часа · Кад се сви ученици пусте кућама, послати тог неуредног ученика кући да донесе заборављену књигу. Овим доцним проласком се и ученик стиди од мимопролазећих а и од родитеља, који су сами добри васпитачи.

Заборављање прописа и задатака истотако Не израдили исте, онда га задржати под својим надзором донде, докле све то не изради онако, како је задано и наређено.

Све ове наредбе морају бити доследне учитељу. Не сме се ни једна опорећи, а и за осуду је безсмислена претња сваког часа; већ одмах привести у дело све оно, "што се код ученика каже. То је веома важна околност да би се дошло до жељеног резултата у томе. |