Gledišta

ČEVIĆ: Organizacija i sprovođenje referenduma u Subotici; TOMO APOSTOLSKI; Obrazovanje odraslih u SR Makedonijd sve vise postaje briga radnih organizacija. Dr MILOS ŽANKO: Razvijanje i afirmaoija međuopćinske saradnje na dobrovoljnoj, ravnopravnoj i samoupravnoj osnovi, Pod ovim naslovom „Komuna" prenosi izlaganje dra Miloša Žanka, potpredsednika Savezne skupštine, na sedndci Sekcije Savezne konferencije SSRNJ za druätveno-ekonomske i političke odnose u komuni, koja je održana u decembru 1967. godine u Beogradu, a na kojoj su reLzmatrani aktuelni problemi međuopštinske saradnje. „ ... U uvodnoj riječi je, po mom mišljenju kaže dr Milos Žanko pravilno skrenuta pažnja na to da će u našem društvu (u konkretnom slučaju: u uspostavljanju i razvijanju međuopćinske saradnje), uz zakone koji reguliraju odnose u našem dmštvu, sve veći značaj dobivati samoupravna regulativa, samoupravne norme, da će se formirati čitav sistem konvencija, kodeksa, preporuka, obicäja itd. To povezujem sa jednim kompleksom koji će uskoro razmatrati Savezna skupština. Ona de. naime, razmatrati principe zakonodavne politike Savezne skupštine. Naime, ušli smo u takvu fazu razvoja federacije i odnosa na relaciji federacija-republike (i komune), da je potrebno dosljednije napustiti ranije principe i pristup zakonodavnoj politici u federaciji i dosljednije afirmirati ustavna načela o karakteru zakonodavne djelatnosti federacije. Uprošćeno rečeno, nameće se potreba da savezno zakonodavstvo ostavi veći prostor za stvaralačko afirmiranje republičke zakonodavne regulative, da se napusti detaljno normiranje itd. To se, više-manje, uviđa i u tom se pravcu sada pripremaju principi zakonodavne politike. Medutim, manje je prisutno, manje se razmišlja o tome da u sadašnjoj fazi razvoia ne stojimo samo pred problemom razgraničenja normativne djelatnosti na relaci-

ji federacija-republike, već da moramo voditi računa o potrebi da se čitav niz odnosa ostavi da ih normira samoupravna regulativa, to jest općinske skupštine i radne organizacije. To ukazuje na potrebu da se kod pristupanja zakonskom normiranju neke materije dobro razmisli nije li prirodno da se u zakonima ne ide mnogo dalje od načela, da se nešto samo načelno usmjeri, da se suviše ne organizira i ne propisuje. Nije li prirodnije da se u sadašnjoj fazi razvoja a naročito kad je privredna reforma pokrenula procese „samoorganizovanja" privrede i drugih službi ostavi radnim organizacij ama, njihovim asocijacijama i komunama da svojim aktima i dogovorima reguliraju konkretne odnose u okviru i u skladu sa ustavnim i zakonskim načelima?... Iz iskustva međuopćinske saradnje, o kojima govore podneseni nam materij ali, proizlazi da ukoliko bi savezno ili republičko zakonodavstvo u današnjoj fazi razvoja te saradnje krenulo putem normiranja te saradnje otežali bi razvoj i obogaćivanje međuopćinske saradnje koja se sve uspješnije počinje da razvija upravo zato što se zasniva na dobrovoljnosti, vlastitim obostranim interesima i inicijativama, na specifičnlm uslovima pojedinih krajeva a ostvaruje se samoupravnim odlukama zainteresiranih”.

ODJEK br. 3/1968.

„Odiek” donosi fragment iz predavanja koje je prof. RUDI SUPEK održao na Narodnom univerzitetu u Sarajevu krajem prošle godine. „...Na ovaj način redakcija, između ostalog, želi da podstakne dijalog na temu nacionalnih kuItura. međunacionalnih odnosa, problema kulturne tradicije, odnosno aktuelnih tendencija u jugoslovenskom društvu u ovom domenu.” Nakon što je dao definiciju nacije prof. Rudi Supek ukazuje da je nastanak nacija re-

502