Pastir

656

и световне школе тек што се оно вели у самом зачетку и да по овом неможе бити ни богословша изузетак. Шта више, ми смо готови заледно са писцем Н. рећи: да би у нашог богословиш требало одиста учинити у многоме реФорме ако желимо да нам из тог духовног расадника излазе људи, кош би могли одговарати сувременоГ иотреби друштва и народа. Но што ова1 чланак узимамо у претрес, имамо поглавито на уму то, да одговоримо на оно друго питање, а на име: дали ге одиста наша наГвиша духовна власт крива, што наша Богословша нше онаква, каква би требало да 1е, или су томе криви каквн други споредни узроци? Шта вели о том писац Н. ? Ево његових речи: „У млађим разредима на првом месту стош риторика, лођика, славенска граматика, психолођша, општа исторша и руски гезик. Риторика, лођика и психолођша, сматрагу се као предмети првокласни; а међутим ми невидимо никакве г.рактичне користи од њих, осим Гедног „помрачента ума.“ Риторика богословска не начини ни Гедног ваљаног приповедника у цркви српског, лођика и психолођига, ни гедног мислитеља, већ ђаке само доведоше до тог стања, да иостаГу неспособни, нити шта ваљано да кажу, нити пак здраво да мисле. Општа исторта, по нагважнти и на1бољи предмет у млађим разредима, предаСе се Гош — нечувана ствар — по издртом Смарагду, и то среетвом безмисленог бубања на памет. А г. Бошковићева исторта, кога се може успоредити са наГбољим Француским и германским учебницима, неће да се усвот као учебник у богословти. Но нте се томе ни чудити, Гер онаг, коме Ге поверена врховна власт над овим заводом, држи се такве методе, да 1е боље да се ђаци занимагу само са екзерциром памети, а не мисли; Гер што мање буду мислили, тим Ге боље, неће пасти у Герес,, нити ће смети и умети да претреса њихова „великодосто1анства.“ Асиа метода, да Ге Бог ноживи!“