Učitelj

30.

Учитељски зборови нити могу, нити ће бивати сваке недеље и празника. Баш и кад би учитељи хтели да овако често држе зборове, они то не могу чинити због својих домаћих, месних и других околности. Ове што се као вероватно може узети то је, да учитељи могу своје зборове држати један пут у месецу, и веома ретко два пут. По што, на сваки начин, зборове треба, држати у празничне дане, то излази, да би учитељ изостао дванајест, а највише осамнајест пута од цркве. СОвакојако мора се веровати да црква тим не би ништа изгубила, а тако исто мора се веровати да школа за цело тиме губи, што учитељ не може ићи на учитељ-

ске зборове, на којима се претресају | школска питања и држе се практична |

предавања. Наравно, ово изостајање од Р90и школа нису свакад људи, који

цркве вреди само за она места у којима има цркве. расветлимо још једну ствар, која се тиче самих школских часова.

Ови учитељи, којима је зборно место даље од два сахата, морали би у очи дана, збора доћи на зборно место. Тиме би се на сваки начин могло изгубити једно после подне у школским часовима. Али овде има помоћи. Учитељ може свакад то после подне заменити четвртком по подне, и тако се не би ништа изгубило. У осталом суштина ствари лежи у овоме. Ако је учитељ, по несрећи, нерадник, ако он нема љубави према напретку школе и омладине; ако га не кори савест за његову немарљивост и нерад; онда су узалудне све мере, све строгости, он ће увек наћи изласка своме нераду. О овоме за цело нема никакве сумње. Међу тим цељ вборова, између осталога, и та је, да

Али овде ваља да,

се код учитеља буди љубав према раду у школи, да креће издржљивост, да се ојачава воља и све друге особине, које су потребне правом и вредном уч«тељу.

Из овог што смо довде казали о другој тачци расписа, ми изводимо ово: Да треба наредити, да учитељи могу ићи на зборове у празничне дане један пут, а највише два пут у месвиу. У случају, кад би морала 3602 0ОДласка зборове изостати од кога часа, да то замене четвртком.

Да нешто додамо овоме. За сваку немарљивост у вршењу дужности од стране учитеља, ми пристајемо на, све строгости закона и наредаба.

И трећа тачка расписа г. министра просвете није баш најзгоднија по опстанак зборова. Ваља знати, да ста-

на

разумевају значај зборова. По томе дакле, ова тачка доводи учитеље у веома зависан положај према људима, који вити знају, нити, често, хоћеју да знају, важност и потребу учитељских зборова у данашње доба. Најпосле, нека би учитељи по дужности и требали да се јаве школском стараоцу, да одлазе на збор, колико тек ради знања, али ми само не можемо да одобримо, да старалац школе више разуме користи зборова за напредак школе, него учитељ, па због тога не би ни стављали учитељев одлазак на збор у зависност од стараоца. Ми би просто пристали на то, да се учитељи јаве стараоду ради знања.

Четврта тачка расписа наравно зависна је, и удешена према осталим тачкама. Ми се уздржавамо да 0 њој говоримо, па и ако је она највернији израз целога расписа.

Ми се надамо, да после нашег објашњења, треба да дође објашњење на сам распис, и тоћемоу скоро очекивати ,