Učitelj

РУЧНИ РАД И ПОЉСКА ПРИВРЕДА У основној школи 691

невољу, а на усавршавање нико и не помишља. Тако је „од искони“, тако је и данас! Оваква је пустош и у 909, школских дворишта, ако деца играњем бар коров не угазе. Има још и горих слика, но их нећемо ређати! И, школа никада неће бити културни центар једнога села, места и околине, ако се овако и даље продужи! Да то пак буде потребно је, да Пољ. привреда постане практичан, а у нечему (као у сточарству и др.) и теориски предмет наших осн. школа, а учитељ пч ученици још ч раденици па " улепшавању дворишта по штолскиг башта, а осет тоа лед у чистоти, реду ч свима одликаљла разумнога, заздинства. Па и ако се у кругу овога рада они неће бавити главним привредним гранама (производњом хлеба и сточарства у велико), опет ће са разумним подизањем сепоредних грана бити школа очигледан и прилепљив пример, те ће и „споредност“ тих грана бити мање „споредна“. А теориски део обухватио би потребне поуке из привреде месне, у којој би се откривале грешке и исправљале утипајем на одрасле, и будуће грађане села — ученике.“ Помоћ ошштина потребна је нарочито за набавку земљишта, за ограду, алате и рашчишћавање земљишта, јер деца без великих напора могу радити на земљишту које је довољно припремљено, и, најзад, за набавку разнога шибља, дрвећа и семења, које се за први мах не би могло у башти производити. Гране привредне, које би се с успехом могле неговати ове су: повртарство (са оставом сваковрснот поврћа за зиму), воћарство (са разним теориским и практичним упутима о употреби, чувању и преради воћа), пчеларство (практично), свиларство (у малоље, јер је неодевену масу боље упућивати на производњу лана и конопље на много, а новчана корист од свиларства незнатна је,

» Многа села имају по својим луговима и шумама на хиљаде дивљака, све на избор, али на то благо се или мало, а чешће никако пажња не обраћа! Један пример из хиљаде, о немарљивости и невештини..